مبحث پانزدهم مقررات ملی ساختمان ایران، آسانسورها و پلکان برقی ویرایش سوم ١٣٩٢

در ساختمان های با طول مسیر قائم حرکت بیش از ٧ متر از کف ورودی اصلی (معمولا بیش از سه طبقه)، تعبیه آسانسور الزامی است.
در ساختمان های غیر مسکونی، طول مسیر قائم حرکت از کف پایین ترین طبقه و کف بالاترین طبقه محاسبه می شود.

در ساختمان های ٨ طبقه یا ساختمان های با طول مسیر ٢٨ متر و بیشتر از کف ورودی اصلی، باید حداقل ((دو دستگاه)) آسانسور پیش بینی شود.

در کلیه ساختمانهای با طول مسیر حرکت بیش از ٢١ متر از کف ورودی اصلی لازم است حداقل یک دستگاه آسانسور ((برانکاردبر)) تعبیه شود. حداقل عرض مفید کابین ١١٠ و حداقل عمق مفید کابین ٢١٠ و حداقل بازشوی مفید درب ٩٠ سانتیمتر

در ساختمان هایی که وجود آسانسور الزامی می باشد، باید حداقل یکی از آسانسورها، قابلیت حمل ((ویلچر)) را دارا باشد. حداقل عرض مفید کابین ١١٠ و حداقل عمق مفید کابین ١۴٠ و حداقل بازشوی مفید درب ٨٠ سانتیمتر

در بیمارستان های بیش از یک طبقه، وجود حداقل یک دستگاه آسانسور ((تخت بر)) اجباری می باشد. حداقل عرض مفید کابین ١۴٠ و حداقل عمق مفید کابین ٢۴٠ و حداقل بازشوی مفید درب ١٣٠ سانتیمتر

آسانسور فنی و مهندسی عرش پیمای اسپادانا